Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.
Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.
Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.
Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
Wczoraj, kiedy twoje imię
ktoś wymówił przy mnie głośno,
tak mi było, jakby róża
przez otwarte wpadła okno.
Dziś, kiedy jesteśmy razem,
odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?
Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.
Uśmiechnięci, współobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.
Nulla succede due volte
E non lo farà. Di questo motivo
Siamo nati fuori pratica
E moriremo senza routine.
Anche se fossimo studenti
la scuola più economica del mondo,
Non ripeteremo
Nessun inverno o estate.
Nessun giorno si ripeterà
Non ci sono due notti uguali
Due degli stessi baci
Due sguardi identici negli occhi.
Ieri quando il tuo nome
Qualcuno mi ha pronunciato ad alta voce
Mi sentivo come una rosa
Una finestra scoppiò attraverso la finestra aperta.
Oggi quando siamo insieme
Ho girato la faccia al muro.
Rosa? Che aspetto ha una rosa?
È un fiore? O forse una pietra?
Perché sei, Bad Hour,
Ti mescoli con paura inutile?
Sei - quindi devi passare.
Passerai, quindi è bellissimo.
Sorridendo, comprensivo
Cercheremo di cercare il consenso,
Anche se siamo diversi l'uno dall'altro
Come due gocce di acqua pura.